Dag 5 Cultuur in het Noorden

Dag 5: Cultuur bij Madi a Thava

Vanmorgen lekker uitgeslapen. De kamers waren ijskoud, maar buiten scheen het zonnetje al aardig fel. Ook op deze prachtige plek hebben we een heerlijk ontbijt. Zelfgebakken brood, pannenkoekjes, yoghurt met fruit en meer toppings dan je je kunt voorstellen en weer een lekker eitje.

We gaan vandaag op pad met Alfred, een local die inmiddels al een aantal jaar tours verzorgt. Hij vertelt ons zijn hele levensverhaal, inclusief trouwerijen, scheidingen en kinderen.

Vandaag gaan we op pad om het leven van de mensen in het noorden van Zuid Afrika te leren kennen. Onderweg naar de eerste stop verteld Alfred ons dat het in zijn cultuur nog niet zo gemakkelijk is om op een afgelegen plek te werken als je ook kinderen hebt. Zijn kinderen wonen bij zijn schoonouders, maar de cultuur schrijft voor dat hij niet zonder zijn vrouw hun kinderen bij zijn schoonouders mag bezoeken. Zo vaak als ze konden proberen hij en zijn vrouw toch de kinderen te bezoeken.

Onderweg naar de eerste stop rijden we door een township. Wat een verschil met de townships die we eerder in Zuid Afrika in Kurland zagen. Mensen kunnen hier een aanvraag doen bij de staat wanneer ze geen geld en verblijfplaats hebben. Ze krijgen dan een klein stukje land met een zogenaamd Mandela huisje toegewezen. Alle huisjes en stukjes land zijn even groot, en voor ken van water en elektriciteit. Wanneer mensen meer geld hebben, worden de huisjes verder uitgebouwd. Zo staan de originele Mandela huisjes van zo'n 30m2 naast huizen die lijken op romeinse villa's inclusief pilaren.

De eerste echte stop maken we in Elim. We lopen over een terrein waar kleine ondernemers ruimtes kunnen huren om hun vak uit te oefenen. Die ruimtes zijn vaak niets meer dan metalen containers of golfplaten tuinhuisjes. Ongelofelijk maar waar, hier hebben ze nog meer kappers dan in Veghel. Ook de lokale restaurantjes, waar de diverse stadia van kip naast elkaar in de keuken lagen, was er nog nooit was schoongemaakt vonden we in deze wijk. We liepen door over de markt. Sinaasappels, macadamianoten, pecannoten, pickle en enorme gedroogde maden waren in ieder kraampje terug te vinden. De Nederlandse cultuur was nog enigszins te achterhalen in de oliebollen die verkocht werden. Ook wilde onze gids ons een meenemen naar de supermarkt. Hoewel wij nog nooit een rondleiding in de supermarkt gehad hadden, was het leuk om de dagelijkse gang van zaken door de ogen van Alfred te kunnen bekijken. De eerste keer dat wij maispap met kippenvoeten zullen eten is echter nog niet aangebroken. :)

De tweede stop was de school waar we om hadden gevraagd. Een primary school met kids in de leeftijd van vijf tot tien jaar oud. We hebben per persoon zo'n 5789 high fives uitgedeeld, en met 100 kids op de foto geweest. De school was net uit, maar alle kids bleven nog even hangen om aan onze lange blonde haren te voelen, opgetild te worden, te knuffelen, op de foto te gaan en te kijken of ze Wouter's tattoo's van zijn armen konden krabben. Vandaag was de laatste dag voordat de kids hun langverwachte cultural contest hadden tegen andere scholen uit de regio. Ze wilden ons maar al te graag hun zang en dans laten zien tussen de high fives door. Helaas moesten we weer door, maar we hadden het liefst ons busje vol gestopt met een hoop van die schattige en soms hele brutale kindjes.

De volgende stop was direct om te gaan lunchen. Alfred heeft een heerlijke lunch meegenomen. We zitten lekker in de zon bij een kunstenaar die hout bewerkt. Het komt niet vaak voor, maar de lunch is nét voor de helft op gegaan, zoveel had hij meegenomen.

De rest van de dag gaan we langs allerlei kunstenaars; hout, metaal, pottenbakken en muziek, over stoffige en rotsige zandpaden, met enorme drempels die we ( of de bestuurder :) ) niet aan zien komen . De halve club heeft inmiddels praktisch een nekhernia, maar deze dag was het wel waard!

Terug in ons mooie resort even lekker een wijntje scoren of een biertje, vergezeld van biltong en voor de chief een sigaartje.

Groetjes
Marloes