Dag 2 Hanoi Fietsen

Even iets over ons hotel .het is een echt stads hotel.Hanoi is Big , er wonen 6,4 miljoen mensen . De panden zijn allemaal erg smal, ons hotel is hooguit 6 meter breed. Het is een 4 sterren hotel, en toch hebben niet alle kamers een raam met uitzicht op buiten. Sommige hebben alleen een raam met uitzicht op de gang! Wel mooi hotel met super ontbijt ( ook belangrijk) .Vanmorgen om 9 uur opgehaald en na anderhalf uur rijden, net iets buiten Hanoi ,gestopt om te gaan fietsen .Door dorpjes en rijstvelden. Mooie oude boedistische tempel gezien. Inclusief oude monnik. Geweldig We trekken veel bekijks met ons gezin, lachen. We zwaaien wat af. Chi is een leuke gids, hij kan heel geanimeerd vertellen. Ook over de historie. Ik zal een voorbeeld geven. Sinds een paar jaar mogen ze meer als 1 kind hebben. Daarom zitten ze nu in de gouden generatie .Er zijn veel jonge mensen ( dit zie je ook op straat ). Er zijn in de oorlog zeer veel mensen omgekomen. Men wil graag een jongen .Er zijn hier geen oude dag voorzieningen , en de zoon zorgt voor de ouders (Bas gaat dit voorbeeld volgen) Als er iemand sterft wordt die begraven op zijn eigen rijstveld , in een soort graftombe. Maar nu komt het. Na 3 jaar word dit graf geopend , en wat er over is wordt van de botten gehaald en schoon gemaakt. Geen botje mag verloren gaan, want dan heeft papa, mama, opa of oma geen hand of voet meer in het hiernamaals. Wij hebben hiervan een levendige beschrijving gekregen. Knoopjes van bloesjes die ertussen uit gehaald moeten worden e.d. Een aflevering van Bones was er niks bij. Aan het eind van de fietstocht kregen we een lunch bij een lokaal gezin. We hebben heerlijk gegeten . Vietnamees eten is echt heerlijk, men had ons dit al verteld, maar hebben het nu ook ondervonden. Terug in ons hotel even lekker uitgerust en gelezen . Daarna zijn we nog de stad ingegaan, het weer is heerlijk. Bewolkt en af en toe een paar warme druppels. Niet te heet. Terras aan het meer gepakt met een cocktail en Vietnamese koffie, een echte specialiteit. Het leven blijft aanpassen, haha. Benieuwd wat ons morgen weer te wachten staat.

Groetjes

Brigit en de rest